Rozpoczął się pierwszy etap prac konserwatorskich w Bazylice Katedralnej przy dolnej części ołtarza głównego. Prace prowadzone przez dyplomowanych konserwatorów dzieł sztuki z Torunia, ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w ramach programu Dziedzictwo kulturowe, priorytetu Ochrona Zabytków oraz Kurii Diecezjalnej i Parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Pelplinie.
Ołtarz Główny p.w. Koronacji NMP z 1623 r., to drugi co do wielkości w Europie (25 metrowy), trójosiowy, sześciokondygnacyjny, z kilkunastoma rzeźbami, z obrazami Hermana Hana, z unikatową konstrukcją nastawy ołtarzowej nawiązującą do łuku triumfalnego obiekt. Jest to zabytek drewniany, bogato zdobiony,w 90% powierzchni złocony i srebrzony, polichromowany. Prace konserwatorskie prowadzone są przy dolnej części ołtarza monumentalnego tabernakulum pełniącego funkcję relikwiarza, w miejscu predelli. Tabernakulum o konstrukcji architektonicznej, dwukondygnacyjnej, z trzema wieżami zwieńczonymi trzema pełnoplastycznymi rzeźbami. Poszczególne kondygnacje zwieńczone bogato profilowanymi gzymsami i fryzami ozdobionymi wicią roślinną. W obydwu kondygnacjach umieszczone są figurki świętych na tle wnęk arkadowych ujętych kolumnami. W każdej wieży znajdują są szafeczki z kilkudziesięcioma relikwiami świętych. Relikwie umieszczone się także na wewnętrznych stronach pięciu przeszklonych drzwiczek. Dolna szafka wieży środkowej stanowi tabernakulum, którego drzwiczki zdobi obraz olejny na blasze, z przedstawieniem złotej monstrancji, autorstwa Hermana Hana. Za drzwiczkami zewnętrznymi umieszczona jest złocona krata, gdańskiej roboty z symbolami pasyjnymi.
Herman Han był najwybitniejszym malarzem początku XVII w. w Polsce, prekursorem malarstwa barokowego. W swych dziełach łączył bezbłędną i wyrazistą kolorystykę z wyrafinowaną kompozycją i bogatymi treściami.
Ołtarz ten jest najwspanialszym przykładem sztuki późnomanierystycznej na terenie Polski. Rzeźby i ornamenty wykonane w najwyższej jakości, sporządzonej wg wzorców niderlandzkich.
Prace konserwatorskie i restauratorskie mają na celu ukazać wszystkie z możliwych pierwotnych wartości artystycznych, historycznych jednego z najcenniejszych zabytków w Polsce. Najważniejszym etapem prac będzie dezynfekcja i dezynsekcja oraz impregnacja osłabionego drewna relikwiarza, podklejenie osypujących się warstw zaprawy wraz ze złotem i srebrem, konsolidacja, usunięcie przemalowań i wtórnych retuszy, naprawy konstrukcji. Uzupełnienie warstw malarskich i złoceń, wykonane będą przy użyciu materiałów i technik zgodnych z oryginałem min. samodzielnie przygotowanej zaprawy kredowo klejowej, a złocenie z uwagi na specyficzne zniszczenia, wykonane będą w większości przy użyciu złota proszkowego, miejscami płatkowego oraz srebra strącanego. Obraz olejny zostanie oczyszczony, skonsolidowana zostanie warstwa malarska, zdjęty wtórny, zniszczony werniks, podklejone zostaną odspojenia, wykonane punktowania. Tkaniny, taśmy dekoracyjne, suszone, złocone kwiaty i inne ozdoby relikwiarza zostaną oczyszczone, wykonane będą naprawy lokalne oraz wzmocnienia. Ubytki w przeszkleniu gablotek zostaną uzupełnione.